Η γιαγιά ύφαινε το χαλί στον αργαλειό της της μαθήτριας Ορφανού Μαρίας

Τον αργαλειό στην Αγιάσο τον ονόμαζαν και «κρεβατή». Ο αργαλειός κατασκευαζόταν από ξύλο καρυδιάς.

Στα παλιά τα χρόνια (μετά τον πόλεμο), ο αργαλειός ήταν το βασικότερο εργαλείο που υπήρχε στο κάθε σπίτι γιατί με αυτό έφτιαχναν τα πάντα (ρούχα, κεντημένες καρπέτες, κουρελούδες, καρπέτες ακόμη και τα εσώρουχα τους). Το κάθε σπίτι είχε το δικό του αργαλειό. Μέχρι τότε που βγήκαν τα νήματα που στην Αγιάσο τα ονομάζουν «μπαμπακούλες» από το 1947-1960 και πιο μετά περίπου γύρω στο 1970 τα πάντα γίνονταν με τον αργαλειό.

Ο αργαλειός αποτελείται από δύο βασικά ξύλα που ενώνονται με άλλα πιο μικρά. Για να γίνει το πανί χρειάζονταν το χτένι και τα «μιτάρια». Για κάθε πανί χρειαζόταν ειδικό χτένι. Ο αργαλειός είχε «πατήτηριες» που χρησίμευαν στο να ανοίγουν το πανί και μετά πετούσαν τη σαΐτα. Μαζί με τον αργαλειό υπήρχε και το «ροδάνι» και η «ανέμη» για να τυλίγεις το νήμα.

Εξειδικευμένες γυναίκες το «διαζόταν», το «παραματίζαν» και όταν το τελείωναν το έβαζαν στον αργαλειό και το ύφαιναν και έτσι γινόταν το πανί.

Κάποιες γυναίκες ύφαιναν ?και ελάχιστες υφαίνουν ακόμη και σήμερα- τα ωραία «χαγιαλιά» που μόνο στην Αγιάσο και τον Ασώματο από όλη τη Λέσβο ήξεραν να τα φτιάχνουν. Αυτά ήταν θαυμάσιες πετσέτες που στόλιζαν κάθε σπίτι.

Εργασία της μαθήτριας Χατζημιχαήλ Μαριάνθης με τη καθοδήγηση της δασκάλας Χριστίνας Σαμοθρακή στα πλαίσια του μαθήματος της Ευέλικτης Ζώνης.

 

Σύνδεση

Στατιστικά Ιστοσελίδας

Σήμερα 64
Χθες48
Τη βδομάδα 188
Προηγούμενη βδομάδα 133
Το μήνα 566
Προηγούμενο μήνα 1356
Σύνολο 113120
Σύνολο Χρηστών3
Χρήστες 0
Επισκέπτες 3