Τα Σίνια

του μαθητή Παναγιώτη Χτενέλλη

Τα σίνια είναι ένα μεγάλο αβαθές και στρογγυλό χάλκινο ταψί μέσα στο οποίο τοποθετούσαν γλυκά μεγάλης ποσότητας (μπαλεζέ, ζιρσέ που μοίραζαν στις γιορτές και στους γάμους). Παρόλο που είναι χάλκινο σκεύος, το πρώτο συνθετικό της λέξης το παρουσιάζει για σιδερένιο και τούτο γιατί όλα τα μεταλλικά σκεύη τα έλεγαν σιδερένια, όπως τα πιστόλια τα έλεγαν σ(ν)τιρκό (=σιδερένιο) ενώ είναι ατσάλινα, καθώς και το εργαλείο του σιδερώματος κ.τ.λ.

Πάνω στο σντιρουσίν έβαζαν τον γαμπρό οι φίλοι του τη μέρα του γάμου του και τον έντυναν για να είναι και ο γάμος του σιδερένιος (αδιάλυτος) και τον τσιμπούσαν στα μαλακά μέρη, μέχρι να υποσχεθεί ότι μετά το γάμο θα τους κάνει ένα τρικούβερτο γαμήλιο τραπέζι.

Σντιρουσίνια = σίδερο και μεγν. σινίον >τουρκ. sini (=χάλκινο ταψί).